‘Lust u een kopje koffie’? vraagt een vriendelijke pater als ik binnenkom in de aula.

Hij is bezig met het klaarzetten van de apparatuur. ‘Straks is er hier een documentaire over barok, ook voor wijkbewoners’.

Ik ben op bezoek bij ‘de paters’, zoals bewoners van Brakkenstein zeggen. Aan de overkant van mijn straat heb ik de bouw van Aqua Viva gevolgd: de appartementen rondom de binnenplaats, het kloosterpark met het Parkgebouw, het restaurant en de Hof, waar ik vaker verpleegkundigen zie. Het geheel is prachtig en maakt me benieuwd naar de nieuwe wijkbewoners.

Modern klooster

De meeste broeders en paters – en een enkele zuster – die in Aqua Viva wonen, zijn verhuisd vanuit het Berchmanianum. Dit voormalige college en kloosterverblijf van de Jezuïeten ligt aan de rand van de wijk en is vanaf 1967 een verzorging- en verpleeghuis voor religieuzen van verschillende ordes. Het gebouw was omheind en niet toegankelijk. Het wordt nu omgebouwd tot bestuurscentrum van de Radboud universiteit.

Anders dan voorheen wonen de broeders en paters nu midden in de wijk, en wandelen ze – net als de wijkbewoners – in de open, parkachtige kloostertuin. Er zijn meer dan 100 wooneenheden, zowel studioachtige woningen voor religieuzen als luxe appartementen voor verhuur aan zelfstandig wonende ouderen. Daarnaast biedt Aqua Viva verpleeghuiszorg: 24 bedden voor dementie en nu 8 somatische bedden.

Met 86 medewerkers en een aantal vrijwilligers is het een modern woon-zorgcentrum, in een duurzaam (energieneutraal) gebouw, met zon- en luchtcollectoren.

Rituele onveranderd

De kloosterkamers hebben plaatsgemaakt voor appartementen.  ‘Het wonen hier is echt aangepast aan deze tijd’ vertelt de pater van dienst, die inmiddels zijn apparatuur heeft klaarstaan.  ‘De appartementen zijn veel groter en moderner’.

Wat niet is veranderd, zijn de rituelen, het traditionele leefpatroon, zoals de gemeenschappelijke maaltijden en diensten in de kapel. ‘Het is een keuze om hier oud te worden. De meesten kennen elkaar van de opleiding, zijn toen voor werk uitgewaaierd over de gehele wereld, en komen nu hier weer samen’.

Contact met de wijk

Directeur Hub Simons vindt het open karakter belangrijk, niet in de laatste plaats omdat de komende jaren de groep religieuzen gaat krimpen. ‘Aqua Viva is nu een huis voor religieuzen op leeftijd. Ze komen hier omdat de sfeer, de cultuur van het huis hen aanspreekt. Sommigen hebben een zorgvraag, anderen wonen geheel zelfstandig’.

“De verhuizing van het Berchmanianum naar hier heeft veel impact gehad’, weet Simons. ‘Dat was een redelijk gesloten omgeving, terwijl we hier letterlijk en figuurlijk midden in de wijk zitten’.

Dat was ook de bedoeling.

‘We vinden binding met de wijk belangrijk en integreren ook steeds meer’, vertelt Simons. ‘Een gedeelte van de appartementen is te huur door leken, er is een restaurant, een fonteintje dat kinderen aantrekt, een kloostertuin, er zijn lezingen en filmvertoningen. Sinds kort zijn de huisarts en apotheek gevestigd in het gebouw’.

Ik, als simpele wijkbewoner, vind het prima. Van het besloten karakter van een klooster aan de rand, naar een woon-zorgcomplex met prachtig park. De wijk is er van opgeknapt.

Dit blog is geschreven door José van Berkum. Ze is gespecialiseerd in wonen, welzijn & technologie van senioren. Voor meer informatie, kijk op https://www.linkedin.com/in/anciano/ of volg haar op Facebook: https://www.facebook.com/Www.zorgenvoormorgen.org/