‘Ik heb vanochtend een uitnodiging van PROO voor een symposium in Wierden gehad’, appte mijn schoonzus Mirjam. ‘Ga jij erheen’?

PROO is de afkorting voor ParticipatieRaad Ouderen in Overijssel. Ze sturen regelmatig een nieuwsbrief. Op 13 oktober organiseerden ze een symposium en informatiemarkt onder de titel ‘Ouderen op weg naar 2030’.

De onderwerpen die aan bod zouden komen – digitale samenleving, wonen voor ouderen, het PGO en een informatiemarkt over technologie – sloten helemaal aan bij mijn werkveld. Nieuwe informatie verwachtte ik daarom niet, maar ik was wel benieuwd naar reacties van aanwezigen. Want technologie staat volop in de belangstelling, eindelijk! En ook de stem van senioren wordt krachtiger. Bovendien had ik wel zin om met mijn schoonzus samen te gaan.

Mirjam woont in Hengelo, een jonge, actieve senior. Sinds een paar jaar werkt ze als Saar aan Huis en is ze lid van de klankbordgroep Dementie Twente. Ik ben eigenlijk geen doelgroep, omdat ik in Nijmegen (Gelderland) woon, maar ik kom al vanaf mijn twintigste in Twente, heb in Deventer en Zwolle gewerkt, dus het eigene van de provincie is me niet vreemd.

Maar vooral is PROO een interessante organisatie, uniek in zijn soort en wellicht een voorbeeld voor senioren in andere provincies. Dus daar wilde ik ook wel eens meer van zien en horen.

Tussen lokaal en landelijk

PROO bestaat vanaf 2014 als provinciale koepel. Alleen dat is al bijzonder, want tussen lokale seniorenorganisaties en landelijke belangenvertegenwoordiging zoals ANBO, KBO-PCOB, NOOM en de Raad van Ouderen zit niets.

De eens zo grote ouderenbonden, die vooral het platteland vertegenwoordigden, kalven af. De tijd dat iemand vanzelfsprekend lid werd van het KBO is verdwenen. Huidige senioren voelen zich nauwelijks aangesproken om lid te worden, de tijdgeest is veranderd. Gelukkig verenigen de huidige seniorenbonden zich in een Seniorencoalitie om bijvoorbeeld op te komen voor een goede pensioenregeling

Een provinciale organisatievorm als PROO komt daarom op tijd. De onafhankelijke stichting heeft een nét wat andere organisatievorm, misschien meer gericht op het huidige tijdsgewricht. Want in principe is iedere senior uit Overijssel welkom, aangesloten bij een bond of niet. En dat is al een belangrijke breuk met het verleden.

Ook de schaalgrootte is goed. Terwijl bijvoorbeeld pensioenen voor iedere oudere gelden, is dat niet persé voor woon- en zorgvoorzieningen, mobiliteit, wijk- en buurtnetwerken. Juist hierbij is de couleur locale superbelangrijk. Provinciale ontwikkelingen kunnen erg verschillen en hebben te maken met cultuur, verhouding stad-platteland, geschiedenis. Een provincie als Limburg heeft een andere cultuur dan Overijssel of Friesland. Daarbij aansluiten geeft herkenning voor ouderen en het gevoel mee te kunnen praten.

Twentse tongval

Het zit in kleine, maar belangrijke details. Een Twentse tongval bijvoorbeeld, van sprekers en bestuursleden. Lokale voorbeelden. Vragen uit het publiek die herkend worden.  En daarmee reacties die  beter aansluiten of juist afgeserveerd worden. Het bestuur – drie vrouwen, vijf mannen – is uiteraard afkomstig uit Overijssel. Ze wonen verspreid over de provincie, in Enschede, Goor, Deventer, Olst, Steenwijk en Hengelo. Ze kennen de lokale structuren en initiatieven en zijn daarom een goed aanspreekpunt voor zowel senioren als maatschappelijke organisaties.

Terug naar het symposium zelf. Interessant, met sprekers die het belang van het betrekken van senioren benadrukten. Zonder hun inbreng geen goede producten zoals woningen en technologie.

Praten MET ouderen in plaats van OVER ouderen.

Het was balsem voor mijn ziel. En een leuke dag met mijn schoonzus 😊.

Deze blog is geschreven door drs. J. (José) van Berkum. Zij is publiciste en communicatieadviseur en gespecialiseerd in wonen, welzijn & technologie VAN senioren.  Ze is beschikbaar voor interim advisering en workshops. M. 0613883560 , W.www.zorgenvoormorgen.org