Foto: UCT Summerschool; via Flickr.com

“Nee, daar ben ik te oud voor” of “Dat is niks voor mijn moeder”, ik hoor het heel regelmatig. Vaak gaat het dan over een laptop, een smartphone of een tablet. Als mensen écht zelf niet willen of helaas niet meer kunnen, houd ik mijn mond. Maar als ik de indruk heb dat het niet om leeftijd gaat, maar in feite een aarzeling voor iets nieuws is, dan zeg ik al snel ‘hoezo?’

Eerst leren internetten

Voordat ik start met een workshop Social media voor senioren, pols ik bij de deelnemers of ze e-mailen en internetten. Een enkele keer tref ik iemand die dat niet doet en ik bel dan even op. Het heeft immers eigenlijk geen zin om mee te doen als je de termen niet kent en niet weet hoe ‘het’ werkt. Het is dan veel beter om eerst het apparaat (pc, laptop, tablet, smartphone) te leren kennen en te gaan internetten. Pas dan, vind ik, komen social media aan bod.

Bij presentaties voor een grote groep doe ik het wat anders. Alle deelnemers zijn welkom, maar het komt op hetzelfde neer: ik adviseer deelnemers zonder kennis en ervaring om een cursus te volgen of iemand in hun eigen omgeving te zoeken die hun op weg helpt. Daarna vervolg ik met mijn uitleg over social media.

Niet zo snel en extra geduldig

Helaas is hulp vinden makkelijker gezegd dan gedaan. Lang niet overal zijn cursussen en behoorlijk wat ouderen generen zich om (weer) tegen hulpvaardige kinderen of jongeren te zeggen dat ze het nog niet snappen. Dan zeg je al snel ‘daar ben ik te oud voor’, terwijl het in feite gaat om het niet kunnen bedienen van dat apparaat.

Jongeren kun je niet kwalijk nemen dat ze te snel zijn. Ze zijn met internet en die ‘apparaten’ opgegroeid en kunnen zich niet echt voorstellen dat de knoppen om iets aan te zetten uitgelegd moeten worden of dat 1x demonstreren hoe je op internet kunt komen te weinig is. Ze zijn veel visueler ingesteld dan ouderen en hebben zelf een smartphone leren bedienen door te proberen, al of niet met hun vrienden. Maar als ze in de gaten hebben dat ze fors in hun tempo terug moeten en desnoods nog eens en nog eens uitleggen, vinden ze het juist vaak leuk om te doen. En kinderen van deze ouderen? Ja, er zijn natuurlijk veel kinderen die helpen en uitleggen. Maar af en toe werkt dat gewoon niet; misschien moet dan niet de zoon maar de schoondochter helpen, of niet de dochter maar de buurman of een kleinkind.

Ouderen die zich generen en zeker vrouwen die roepen dat ze geen verstand hebben van techniek, probeer ik voor te houden dat je autorijden ook niet in één dag leert. Je moet er tijd in stoppen en stap voor stap leren hoe het werkt. Het is bovendien helemaal geen schande om dat lekker in je eigen tempo en tijd te doen. Je bent er immers niet mee opgegroeid.

Waar zijn dan die cursussen?

Gelukkig komen er steeds meer cursussen. Hugo van den Beld van Alleszelf plaatste begin dit jaar een oproep in verschillende LinkedIn- en Facebookgroepen; hij vroeg om informatie over de beschikbaarheid van hulp en ondersteuning voor ouderen om met een computer of tablet te leren omgaan. Uit de reacties heb ik een overzicht samengesteld dat op Alleszelf is geplaatst. Opvallend is dat de bibliotheken fors inzetten op ondersteuning, maar ook anderen – zoals ouderenbonden – doen hun best. Natuurlijk is dit overzicht niet compleet en over een half jaar vast verouderd, maar het is een aanzet. Overigens zijn aanvullingen van harte welkom.

Annet van Betuw geeft sinds eind 2009 workshops social media. In september 2013 verscheen haar boek ‘Social media voor senioren’ bij uitgeverij Scriptum (derde druk januari 2015). Kort geleden publiceerde ze deze blogs over verwante onderwerpen: Met social media minder eenzaamheid onder senioren (op haar eigen site) en De tien belangrijkste socialmediatips (en één bonustip) om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen op Alles zelf.

http://www.vanbetuwadvies.nl http://www.socialmediavoorsenioren.nl