Slimme technologie kan  ouderen behulpzaam  zijn bij een plezierige en veilige oude dag in hun eigen huis. Dát is de toekomst als het  aan het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Sport ligt (VWS). Een toekomst waarin ouderen veilig, comfortabel en verbonden zijn met een netwerk. Een netwerk van personen en een digitaal netwerk.  Dat netwerk zorgt ervoor dat ze langer thuis kunnen blijven wonen. Ook wanneer ze vergeetachtig worden, zich eenzamer gaan voelen of minder goed ter been worden.

Samen met 22 andere Europese landen en de Europese Commissie is ingezet op informatie- en communicatie technologie ( ICT) om bij te dragen aan de kwaliteit van leven en zelfstandigheid van de groeiende groep ouderen. 23 Europese landen hebben daarom het Ambient Assisted Living (AAL) Joint Programme opgezet. Met als doelstelling  innovatieve ICT-oplossingen te ontwikkelen die bijdragen aan de kwaliteit van leven en zelfstandigheid van ouderen ( www.zonmw.nl-aal).

Het programma heeft inmiddels tientallen projecten opgeleverd, waarin internationaal is samengewerkt.  Bij ieder project  zijn ook ouderen betrokken, soms mantelzorgers of zorgprofessionals.

Voorbeelden internationale projecten

Het project HomedotOld  heeft een soort afstandsbediening  opgeleverd waarmee ouderen via hun televisie kunnen beeldbellen, mailen, of foto’s delen. Ook als ze wat meer aan huis gebonden zijn, of niets van een computer willen weten, is contact met de buitenwereld mogelijk. Of een systeem dat ouderen met bijvoorbeeld Alzheimer of Parkinson ondersteunt bij zelfstandig wonen (ROSETTA) door geheugenondersteuning, monitoring van de leefstijl en automatische bewaking via sensoren.Of de YoooM, een soort Skype, alleen met de gehele persoon incluis handen in beeld in plaats van alleen een hoofd. Dat maakt het voor ouderen plezierig en herkenbaar communiceren.

En niet alleen handig voor ouderen zelf, maar ook voor hun mantelzorgers of zorginstellingen rondom hen.Ook zij kunnen van slimme ICT profiteren, om hun ouders of cliënten langer zelfstandig te laten wonen.

Kennisdelen met ouderen

Vanuit Nederland werken er  diverse organisaties en  bedrijven mee in deze projecten. Het zijn zorg- en welzijnsorganisaties,  ouderorganisaties en grote en kleinere bedrijven. Ook universiteiten en kennisorganisaties zijn van de partij. Veel kennis en ervaring dus binnen de projecten zelf, zowel voor wat betreft technische mogelijkheden, ouderen en maatschappelijke ontwikkelingen. Kennis en ervaring die moet leiden tot een product, dienst of apparaat dat bijdraagt aan het welzijn van ouderen. Veelbelovend dus. Officieel staat er twee tot drie jaar om de opgedane kennis ‘uit te rollen’, op de markt te brengen.

Als dat gaat gebeuren: prima. Dan zouden ouderen – waarvoor het allemaal bedoeld is – op de hoogte zijn van de opbrengst uit projecten en de bijbehorende producten zelf kunnen kopen. Of ze aanbevelen aan andere ouderen. Of hun kinderen en kleinkinderen laten zien wat er op de markt is. Of het onder de aandacht brengen van zorgorganisaties of gemeentes. Dan hebben ouderen zelf het voortouw bij het al dan niet gebruiken van deze kostbare kennis.

De vraag is nu: wie voelt zich verantwoordelijk om deze kennis te delen met de groep waarvoor het allemaal bedoeld is: de oudere? Zijn dat ouderenorganisaties en dan alleen voor hun ‘eigen’ ouderen? Grote bedrijven die alleen winstgevende apparaten op de markt brengen? Kennisinstellingen die niet rechtstreeks met ouderen werken? Zorginstellingen die de kennis voor hun eigen cliënten inzetten?

Of ligt hier een taak voor de overheid die tenslotte deze projecten zwaar subsidieert en die het programma gestart is?

Wie o wie zorgt overbrugt de kenniskloof tussen Europees onderzoek en ouderen?

Deze blog is geschreven door José van Berkum. José is eigenaar/senior adviseur bij Van Berkum Communicatie. Lees meer onder Inspiratie op je werkvloer. Of kijk op www.vbcom.nl, word lid van de Linkedingroep Ouderen 2.0 of volg José op Twitter: @Josevanberkum