Het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op  groen. In Almelo is altijd wat te doen. Behalve stoplichten heeft Almelo ook een bijzonder verpleeghuis, het Meulenbelt. Bijzonder, omdat mijn schoonmoeder hier inmiddels anderhalf jaar woont en omdat ze er in woord en daad het welzijn van de cliënt centraal stellen.

Dat is vanzelfsprekend zou je denken, maar gezien alle commotie rondom verpleeghuizen – denk aan de uitzending van Pauw met staatssecretaris Martin van Rijn en zwarte lijst van het IGZ, is het voor de meeste ouderen nog steeds een schrikbeeld om terecht te komen in een ‘bejaardenhuis’.

Slechte interne communicatie

Voordat mijn schoonmoeder daar terecht kwam, was ze een sterke, trotse vrouw, die wonderbaarlijk goed herstelde van haar tweede heupoperatie. Nu is ze helemaal afhankelijk, door een verwoestend herseninfarct. Toen het pas gebeurd was, werd ze opgenomen in het ziekenhuis, in afwachting van een plaats in het verpleeghuis. Wij waren aangeslagen. Door wat er gebeurd was, de gevolgen daarvan, en ook door wat we aantroffen in het ziekenhuis. Nauwelijks communicatie met ons, met elkaar, zorg op zijn slechtst.

Van hel naar hemel

Toen er een plek in het Meulenbelt kwam voor mijn schoonmoeder, waren we opgelucht. Eindelijk op een goede plek. Maar ook hier merkten we dat er rondom de bezoekuren weinig onderlinge afstemming  was tussen zorgverleners, dat ze vaak van elkaar niet wisten wat er nu afgesproken was. En wie er dienst heeft? Not a clue!

Toch zagen en zien we dat er goed voor mijn schoonmoeder gezorgd wordt, dat er aandacht is, dat er activiteiten zijn voor bewoners en familie. En gelukkig staan de luiken van dit verpleeghuis open voor nieuwe manieren van denken en werken. Zoals het betrekken van familie, het samen met hen kijken naar het welzijn van de patiënt, als verzorgende niet alles overnemen ten koste van de patiënt.

Cliëntenportaal

Inmiddels heeft het Meulenbelt ook een elektronisch cliënten dossier (ECD) waar je als vrijwilliger of als familie kunt inloggen en lezen hoe het staat met het medicijngebruik, de afspraken tussen verschillende zorgverleners, etc. Geen twintig papieren mappen meer, waarin iedere zorgverlener op zijn/haar eigen manier al dan niet helder noteert. In plaats daarvan één praktisch systeem, waarin iedereen zijn/haar bevindingen rapporteert. Zodat er ook intern minder kans op misverstanden is. Verder gaat vanaf 2017 Mijntmz online, de site met allerlei informatie over de afdeling, het levensboek en de verschillende activiteiten.

Het bestuur faciliteert met workshops over de relatie tussen welzijn en technologie en met een workshop ‘helder en duidelijk rapporteren’.

De zorgverleners van het Meulenbelt zijn inmiddels gewend aan het nieuwe systeem van rapporteren. De weerstand die in het begin soms aanwezig was, is verdwenen. Het is vooral praktisch, minder tijdrovend. En staat er een foutje in het dossier, dan is dat ook zo weer veranderd.

Wonen in een verpleeghuis? Ik hoop dat het nooit hoeft, maar als het dan toch onvermijdelijk is, dan hoop ik op een verpleeghuis á la Meulenbelt.

Ik wens u allemaal prettige feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!

Dit blog is geschreven door José van Berkum. Zij is zelfstandig communicatieadviseur en – wetenschapper en adviseert gemeentes, zorginstellingen en bedrijven bij communicatie- en verandertrajecten rondom ouderen, zorg & technologie. Kijk ook op http://www.vbcom.nl of volg haar op Twitter: https://twitter.com/Josevanberkum